“Ik besloot Ruth te gaan sponsoren toen ik de keuze had gemaakt om in 2017 een Muskathlon te doen in Uganda. Ik werd geraakt door een boek over mensenhandel. Ik wilde iets doen tegen onrecht, meer dan alleen geld geven. Ik schreef me in voor de Muskathlon, zocht sponsors en begon met trainen.”
Van oor tot oor
“Toen ik naar Uganda ging, was ik bang dat ik Ruth niet meteen zou herkennen. Ik schreef nog maar kort met haar en zag heel veel bruine koppies met kroeshaar. Maar toen ik alle kinderen zag, pikte ik haar er zo uit! Het was heel bijzonder om haar te ontmoeten. In de eerste instantie was Ruth een beetje verlegen. De foto die ik voor haar had meegenomen van mijn man en mij met haar foto in de hand brak het ijs. Ze straalde van oor tot oor toen ze die zag.”
Twee keer op bezoek
“Ik had het geluk dat ik Ruth thuis kon opzoeken. Ruth woonde met haar moeder, broer, zus en zieke oom bij haar oma. Een vader is niet in beeld. De familie woonde in een klein, half-lemen hutje. Een gat in het dak was ‘gerepareerd’ met plastic. Achter een gordijn lag een matras op de grond dat ze met z’n vieren moesten delen. Aan de andere kant van het huisje stond een bed, daarop sliep haar oom, die op dat moment erg ziek was.
Afgelopen zomer ben ik nog een keer bij Ruth en haar familie op bezoek geweest, samen met mijn man. Ze woonden inmiddels in een ruimer huisje en hadden van een familiegift een ‘dubbeldekker’ gekocht, een stapelbed. En een zonnepaneel waarmee ze elektriciteit konden opwekken zodat ze licht hebben om ’s avonds bijvoorbeeld schoolwerk te doen. Onze foto hing aan de muur en ik zag stickers en kleurplaten terug die wij hadden opgestuurd.”
Waardevol contact
“Ik besefte me hier hoe zo’n belangrijke rol een sponsor kan spelen in het leven van een kind en een gezin. Door niet alleen te sponsoren, maar ook aandacht en liefde te geven laat je een kind weten: jij bent belangrijk! Het is bijzonder als iemand van heel ver weg de moeite neemt om jou een kaartje of iets anders toe te sturen.
Doordat ik Ruth en haar familie heb ontmoet, is het sponsoren nog meer voor me gaan leven. Ik schrijf nu heel anders. Ik vind het leuk om te merken dat er interactie is. Dat is trouwens niet alleen met Ruth zo, maar ook met Jack, een jongen die we sponsoren in Honduras. Hoewel we hem (nog) niet bezocht hebben, is de briefwisseling met hem minstens zo waardevol.”
Droom jij er ook weleens van om jouw sponsorkind te bezoeken? Klik op onderstaande button om meer te ontdekken over de mogelijkheden.