“Door de aardbeving is ons huis volledig verwoest. Het is niet langer veilig om daar te wonen”, zegt Ana. Ze heeft haar kleindochter van jongs af aan alleen opgevoed; de ouders van Soraya zijn overleden. “Soraya en ik waren in de kerk op het moment van de aardbeving, daar waren we veilig, maar we hebben niets meer. Zelfs niets meer te eten. En dan vertelt Soraya me een dag later dat ze heeft gebeden om een pak cornflakes, haar favoriete ontbijt. Ik ben verwonderd dat dat gebed nu letterlijk is verhoord.”
De juiste plaats, het juiste moment
Na drie dagen kent Soraya de andere mensen op het kerkterrein van naam en gezicht. Als ze een onbekend voertuig ziet aankomen, rent ze meteen naar de vreemdelingen toe: “Komen jullie ons helpen om ons huis weer te bouwen?” Na deze onverwachte, direct begroeting vraagt ze nieuwsgierig verder. “De mensen zijn van het Compassion-kantoor in de hoofdstad Port-au-Prince om mij en mijn vrienden te helpen. Ze kijken wat de schade is van de aardbeving en ze zijn wel zes uur onderweg geweest om hier te komen. Ik heb ze ons ingestorte huis laten zien en ook waar mijn oma en ik nu slapen.”
Ana, oma van Soraya“Ik ben verwonderd, Soraya’s gebed is verhoord. We kregen een noodhulppakket met een pak cornflakes erin. Soraya begrijpt de kracht van gebed.”
Het gebed van Soraya
“Ondanks wat er met ons huis is gebeurd, vindt Soraya momenten om te lachen en verliest ze de hoop niet,” zegt Ana. Eén van de dingen die Soraya in het programma van Compassion heeft geleerd, is dat ze Jezus mag vragen om wat ze nodig heeft. Precies dat heeft ze gedaan. “Ik vroeg God om ons mijn favoriete cornflakes te sturen,” zegt Soraya.” En toen ik amen had gezegd, zei ik tegen mijn oma: “Wacht maar af.”
Na een inventarisatie van de schade wordt samen met de voorganger en lokale leiders een plan gemaakt om de meest kwetsbare kinderen en gezinnen te helpen. De noodhulppakketten die de Compassion-medewerkers bij zich hebben, worden uit de vrachtwagen geladen en uitgedeeld aan de getroffen gezinnen. Als Soraya de doos met eten opent, glimlacht ze naar haar oma terwijl ze de grote rode doos cornflakes eruit pakt.
Na een jaar zijn meer dan de helft van de huizen als noodwoningen herbouwd, maar er is nog steeds veel geld nodig voor de rest van de huizen, de herbouw van de zwaar beschadigde projecten en inkomengenererende activiteiten voor gezinnen.