Krijg ik altijd antwoord op de vragen die ik stel?
Niet altijd. Dit kan verschillende redenen hebben. Doordat een brief soms lang onderweg is (soms zo’n 5 weken), kan het zijn dat brieven elkaar kruisen en je dus precies langs elkaar heen schrijft. Ook vinden kinderen het vaak moeilijk om een brief inhoudelijk te beantwoorden, simpelweg omdat ze het niet gewend zijn om persoonlijke vragen te krijgen. Soms is er tijd om alle kinderen individueel te helpen bij het schrijven van hun brieven. Wanneer er niet genoeg capaciteit is om dat te doen, kunnen de brieven al gauw wat algemener worden. Kinderen krijgen dan suggesties waar ze over kunnen schrijven, bijvoorbeeld rondom een bepaald thema waar op dat moment les over gegeven wordt.
Waarom schrijft mijn sponsorkind vaak hetzelfde?
Sponsorkinderen maken nauwelijks of geen uitstapjes en zijn niet in de mogelijkheid veel te ondernemen. Ze maken dan ook weinig andere dingen mee dan hun dagelijks bezigheden. Er zijn simpelweg geen andere zaken om over te schrijven. Het weer is een onderwerp dat regelmatig voorbij komt in brieven. Weersomstandigheden kunnen van grote invloed zijn op het leven van gezinnen in armoede, ze zijn ervan afhankelijk. Daarnaast zijn kinderen die opgroeien in armoede over het algemeen niet gewend aan belangstelling. Ze vertellen niet gauw iets over zichzelf, omdat ze zich niet bewust zijn van het feit dat zij belangrijk zijn. Schrijf jouw sponsorkind dan ook vooral dat hij of zij wél speciaal is en er mag zijn!
Waarom krijg ik nog steeds simpele tekeningen?
Wordt jouw sponsorkind ouder, maar zie je weinig ontwikkeling in zijn of haar tekenvaardigheden? Dat zegt verder weinig. Niet ieder kind heeft talent voor tekenen of tijd en middelen om daarin te oefenen. Ook houdt het ene kind er meer van dan het andere. Misschien is jouw sponsorkind een ster in voetballen, alleen dat is een vaardigheid die wat lastig te versturen is per brief 😉
Schrijft mijn sponsorkind de brief zelf?
Jonge kinderen schrijven sowieso niet zelf omdat ze dat nog niet kunnen. Onder de 4 jaar zijn moeders vaak betrokken bij het schrijven, daarna zijn projectmedewerkers meestal degenen die schrijven tot de kinderen dit zelf kunnen. Wanneer een kind zelf kan schrijven, heeft te maken met de leeftijd, vaardigheden en motoriek. Dit verschilt per onderwijssysteem, maar ook per kind. Als een medewerker namens jouw sponsorkind schrijft, is het zo dat het kind altijd input geeft voor de brief. Goed om je te beseffen dat schrijven in Nederland heel gewoon is. Andere landen hebben soms veel meer met een ‘vertelcultuur’ te maken dan met een ‘schrijfcultuur.’
Waarom hebben sommige brieven invulvragen?
Totdat kinderen een jaar of 9 zijn, wordt er meestal een format gebruikt die de kinderen in kunnen vullen. Dit helpt ze bij het schrijven omdat het vaak nog best lastig is voor een jong kind om uit zichzelf onderwerpen te bedenken. Iedere keer gaat het format over een ander thema, zo leer je je sponsorkind hopelijk steeds beter kennen. De thema’s zijn vaak ook gekoppeld aan thema’s die in het project voorbij komen.
Waarom blijven de brieven onpersoonlijk?
In onze cultuur is het niet ongewoon om direct te zijn in je vragen. Een wereld van verschil met sommige andere landen. Het kan zijn dat het niet in de cultuur van jouw sponsorkind zit om heel persoonlijk te worden. Daarnaast speelt het karakter natuurlijk ook een grote rol. Ben je open of gesloten van jezelf? Dit heeft invloed op de brieven. Daarbij is leeftijd ook van invloed. Vraag maar eens aan een kind of een tiener uit jouw omgeving om jou een brief te schrijven. Zij zullen dit waarschijnlijk ook moeilijk vinden. Ook zij zullen niet helemaal op jouw level reageren. Dit heeft heeft niet zozeer met onwil te maken, maar met de ontwikkeling die een kind doormaakt.
***
Het is goed je te realiseren dat je als sponsor vooral veel geeft: in geld, in gebed en dus ook in brieven. Lokale Compassion-medewerkers helpen de kinderen zo goed als ze kunnen met schrijven. Wat je ook terugkrijgt van jouw sponsorkind, weet dat je brieven van onschatbare waarde zijn en impact hebben op zijn of haar leven. Meer dan je zelf misschien doorhebt.