Onze lokale kerkpartners hebben zich razendsnel moeten aanpassen in de afgelopen maanden. Zij vormden altijd al de ruggengraat van de gemeenschap, maar door de komst van COVID-19 zijn vrijwel alle lokale partnerkerken uitgegroeid tot kleine noodhulporganisaties. Met de hulp van sponsors en giftgevers helpen zij sponsorkinderen en hun gezinnen door de pandemie heen. En dat is geen gemakkelijke opgave.

 

De meerwaarde van de lokale kerk

Compassion werkt enkel met lokale partnerkerken en lokale medewerkers. Tijdens de crisis is opnieuw duidelijk geworden hoe ongelooflijk waardevol dit is. Lokale medewerkers kennen als geen ander hun gemeenschap, weten wie echt in nood is en zijn ter plekke: zij kunnen direct in actie komen. En dat hebben ze gedaan. In de afgelopen maanden reikten ze meer dan 7 miljoen voedselpakketten uit. Meer dan 4,5 miljoen hygiënekits werden uitgedeeld en aan bijna 450.000 mensen werd medische zorg geboden. Zoveel mogelijk sponsorkinderen werden thuis bezocht om te zien of ze veilig waren en gezond.

“Dagelijks brengen we voedselpakketten rond in onze gemeenschap. Mensen kunnen niet werken vanwege de lockdown. Ze hebben geen inkomen en dus geen eten. Veel van onze kinderen zouden anders honger hebben. Hoewel ons Compassion-project dicht is, bieden wij wel medische zorg aan de gezinnen. Waar moeten ze anders heen? Kinderen en ouders kunnen te allen tijde een beroep op ons doen: om te praten over hun zorgen of om bijvoorbeeld gebruik te maken van onze faciliteiten, bijvoorbeeld het internet. Ook bieden we nog altijd hulp aan zwangere moeders en helpen wij hun tijdens de bevalling. Zo hopen we ieder gezin door de crisis heen te helpen.”

Projectdirecteur Filipus Irwan Lumanto (Indonesië)
 

Financiële onzekerheid

Al deze hulp ging niet zonder slag of stoot. Ook voor de medewerkers was er het risico van besmetting. Er zijn heel wat gesprekken met de lokale overheden gevoerd om tijdens de lockdown op pad te mogen gaan. Door de onrust en het geweld op straat, was dit ook niet altijd even veilig: onzekere en bange mensen willen maar wat graag het voedselpakket hebben dat onder jouw arm zit.

Onze lokale kerken missen ook heel veel inkomsten. Op dit moment zijn veel landen nog in lockdown, kerken zijn niet open en vaak ook niet online actief. Dat betekent: weinig tot geen collecte. Überhaupt hebben gemeenteleden het op dit moment niet breed. Veel voorgangers hebben op dit moment zelf minder of geen inkomen en lokale medewerkers werken op vrijwillige basis op een Compassion-project. Ook zij moeten hun gezinnen door de crisis heen loodsen. Compassion doet er alles aan om onze partnerkerken te stabiliseren, zodat zij nu hulp kunnen bieden en na de lockdown weer een stabiel Compassion-project kunnen runnen.

 

De kerk is actief en biedt hoop

Ondanks het drama dat zich voltrekt, is er veel innovatie in de kerken. Veel kerkpartners hebben nieuwe manieren gevonden om hulp te bieden tijdens deze pandemie. Kerken in Latijns-Amerika en het Caribisch gebied zijn opeens online actief. Kerken in Togo hebben sanitaire stations opgezet in de plaatselijke stadscentra. Jongeren in Indonesië maken maskers en verspreiden die onder de bevolking. Hoewel veel Compassion-projecten dicht zijn, zijn de kerken actief. Zij doen er alles aan om kinderen en hun gezinnen door deze crisis heen te trekken. Daarmee laten ze zien: ‘God is er in jouw nood. Hij laat je niet los en zal er zijn.’