‘Zij bemoedigt en inspireert mij’
Eva is 15 jaar oud, wanneer ze een ontmoeting heeft met God. Haar ouders organiseren een worshipavond en tijdens die avond heeft ze een ‘hartsmoment’ met Jezus: “Het had echt impact. Ik was nog heel jong en voelde me zo intens gedragen. Op dat moment heb ik een keuze gemaakt om helemaal voor Jezus te gaan. Niet dat ik aan Hem twijfelde of zo, maar tot die tijd was het een normaal, met de paplepel ingegoten, geloof. Toen ging het echt leven. Hij werd een persoonlijke God voor mij, Die mij echt ziet.”
Soms vindt Eva het moeilijk om woorden te geven aan haar gedachten, maar wat ze zegt, raakt. Uit alles blijkt dat haar woorden en gevoelens echt zijn. Ze ervaart God in de natuur en in muziek; in liedjes die ze hoort, maar ook zelf schrijft. En sinds kort ook in de Bijbel, die ze nu eigenlijk pas echt aan het ontdekken is. Ze ziet Hem in dingen om haar heen. Haar geloof in God is wat haar drijft om betrokken te zijn bij Deborah, het meisje uit Uganda waar ze sponsor van is.
Vanaf haar tienerjaren is Eva bij het christelijke festival Soul Survivor te vinden. Ze zingt er regelmatig en hoort in de diensten over Compassion. Als ze 19 jaar is, besluit ze, samen met twee vriendinnen, een kind te sponsoren. Dit is het moment waarop Deborah het leven van Eva binnenkomt. Na een tijdje neemt Eva de sponsoring in haar eentje over en vanaf dan is zij ook degene die met Deborah schrijft. Al met al is Eva al bijna tien jaar haar sponsor,vanaf het moment dat Deborah nog heel klein is. Eva: “Deborah houdt mij echt een spiegel voor. Zij is zo’n dankbaar kind en in haar brieven schrijft ze vaak dat ze voor mij bidt. Voor míj! Dat vind ik zo liefdevol. Het bemoedigt en inspireert mij echt. Maar ook hoe blij ze is met weinig. Dat zorgt er echt voor dat ik niet snel durf te klagen. Als ik zie hoe moeilijk wij hier al doen over bijvoorbeeld een avondklok die tijdelijk wordt ingevoerd, waardoor wij een tijdje niet laat naar buiten kunnen … Wij kunnen echt iets leren van Deborah.”
Gezien, geliefd, gehoord
“Ik schrijf altijd terug. De brieven van Deborah zijn de ene keer persoonlijker dan de andere keer. Soms lijkt het of een begeleider haar vragen heeft gesteld en de antwoorden daarop wat algemeen zijn, een andere keer is de brief veel persoonlijker.” Toen er een team van Compassion Nederland naar Deborah afreisde, had Eva de kans het een en ander mee te geven voor het meisje. “Ik heb haar een dokters setje gegeven, want Deborah wil dokter worden. Ik wil haar daar graag in aanmoedigen. Het is echt heel tof dat ze zo durft te dromen en ik hoop ontzettend dat het haar lukt. Ik kreeg bedankfilmpjes van haar en haar vader, en dat ontroerde me, maar vond ik ook zo ongemakkelijk. Gingen ze mij helemaal bedanken! Op mijn telefoon heb ik een foto van haar als achtergrond, zo zie ik de hele dag door haar gezicht en kan ik voor haar bidden en aan haar denken.”
Eva Borsje, sponsor van Deborah“Ik steun Deborah, omdat ik wil bijdragen aan haar ontwikkeling. Ik hoop dat ze haar dromen zal najagen en zich ontplooit als een geliefd kind van God.”
Mensen zien, zoals Jezus de tollenaar zag, dat is wat Eva wil. Een soort missionstatement voor haar leven, noemt ze het: “Ik wil dat iedereen zich geliefd, gezien en gehoord voelt. Ik heb dat van huis uit meegekregen. Anderen krijgen weer andere dingen mee, die ze willen doorgeven, en zo zijn we met elkaar handen en voeten om deze wereld terug te brengen tot hoe ze bedoeld is.”