Dieptepunt
Fabricio is nog maar 6 jaar, als er iets vreselijks gebeurt. Op een dag komt zijn vader dronken thuis. Hij grijpt Fabricio’s moeder en begint haar te slaan. “Ik herinner het me nog goed. Mijn vader was woedend. Hij schreeuwde naar mijn moeder en schudde haar door elkaar. Ik wist niet wat ons overkwam.” Vanaf dat moment zou huiselijk geweld aanwezig zijn in het leven van Fabricio en vindt hij afleiding in drugs en alcohol. Tot op een dag dat zijn vader een pistool pakt en dreigt zijn moeder voor zijn ogen te vermoorden. Dat doet hij niet, maar hij vertrekt en keert niet meer terug naar zijn gezin.
Als Fabricio ouder wordt, trouwt hij, maar het is geen gelukkig huwelijk. “Haar familie was tegen onze relatie en dus nam ik haar mee naar een plek waar ze ons niet konden vinden en we trouwden.” Maar Fabricio kan niet van de alcohol afblijven en heeft verschillende affaires. Fabricio wordt gewelddadiger en hij begint steeds meer op zijn vader te lijken.
Vergelijkbaar leven
In dezelfde stad groeit een jongen op in ongeveer dezelfde omstandigheden. Zijn naam is Alfonso. Hij wordt op jonge leeftijd in de steek gelaten door zijn vader en ook hij vindt troost in het straatleven en alcohol. “Toen ik een tiener was begon ik te drinken, want dit deden mijn vrienden ook. Ik wilde erbij horen en daarom raakte ik betrokken bij bendes,” vertelt Alfonso. Hij trouwt op jonge leeftijd en werkt op een bananenplantage. Met het kleine beetje geld dat hij verdient, gaat hij elke vrijdagavond met vrienden naar de kroeg. “Ik had een chaotisch leven. Ik heb nooit respect gehad voor mijn vrouw en familie. Ik dronk liever dan dat ik tijd met hen doorbracht.”
Licht van hoop
Alfonso en Fabricio groeien op zonder rolmodellen temidden van alcohol en geweld, maar hun levens hebben nog een bijzondere overeenkomst. Ze komen allebei tot geloof doordat hun dochters deelnemen aan het Compassion-project.
“Op een dag vertelde mijn vrouw dat ze onze dochter Arianna had ingeschreven voor een project dat kinderen helpt,” zegt Fabricio. “En om eerlijk te zijn; ik was eigenlijk helemaal niet geïnteresseerd in het programma. Uiteindelijk stond ik het toe maar zelf wilde ik echt niet betrokken raken bij de kerk waaraan het project verbonden is.” Toch verandert ook dat.
Fabricio: “Arianne vertelde me over wat ze later wilde worden. Ze zei dat ze wilde studeren en professor wilde worden. Ik hoorde de passie in haar stem en vroeg haar hoe ze erbij kwam dat dit mogelijk zou zijn. Ze zei: ‘In de kerk vertelde mijn leraar dat ik kan worden wat ik wil, zolang ik maar vertrouwen heb in God’. En op dat moment voelde ik iets in mijn hart. Ik werd nieuwsgierig naar wat mijn dochter allemaal in die kerk leerde.”
Ook nu is het verhaal van Fabricio bijna gelijk aan dat van Alfonso en zijn dochter Alison. Alfonso heeft weinig oog voor het project en wat zijn dochter daar doet en leert. Hij is drukker met werken en zijn alcoholverslaving dan met zijn dochter. Dat verandert op een zondagochtend. “Mijn dochter vroeg of ik mee wilde gaan naar de kerk, omdat ze met haar kinderkoor zou optreden. Eigenlijk wilde ik niet, maar toch ging ik mee.” Die ochtend verandert Alfonso’s leven. “Ik voelde de aanwezigheid van de Heilige Geest en ik voelde dat dit de plek was waar ik moest zijn. Ik merkte dat ik eindelijk vrede kreeg in mijn hart.”
Domino-effect
Door de deelname van hun dochters aan het Compassion-project, leren Alfonso en Fabricio steeds meer over God. Na enkele maanden stoppen ze met de alcohol en ook het huiselijk geweld stopt. Ze beginnen allebei in hun kerk te dienen en niet veel later worden ze aangesteld als voorgangers. Fabricio besluit op zoek te gaan naar zijn vader. Hij vindt hem en vergeeft hem. Ze hebben nu een goede relatie en Fabricio deelt het evangelie met hem, elke keer als ze samenkomen.
De gezinnen van Fabricio en Alfonso zijn inmiddels goed bevriend. “God heeft door Compassion onze levens en die van onze families veranderd. Het is verbazingwekkend hoe God mensen, in ons geval onze dochters, kan gebruiken om levens te veranderen!”