Voor kinderen die opgroeien in armoede is het heel bijzonder om een brief te krijgen uit een ver land. Nu het krijgen van brieven en kaarten in onze tijd ook steeds meer wordt vervangen door e-mails en appjes, kun je je er misschien wel iets bij voorstellen hoe speciaal het is om post te krijgen. Je geeft een waardevolle boodschap mee: ik zie je en ik denk aan je. Brieven worden herlezen en op een aparte plek in huis bewaard. Vaak zijn de brieven van de sponsor een bemoediging voor de hele familie.

Met je brief geef je een waardevolle boodschap mee: ik zie je en ik denk aan je.

Ook de 10-jarige Mathias uit Peru is blij wanneer er een brief voor hem op het Compassion-project arriveert. Hij groeit op in moeilijke omstandigheden. Zijn biologische vader verdween toen zijn moeder, Tatiana, zwanger was. Hierdoor stond Tatiana er alleen voor. Ze vertelt: “Het was financieel erg moeilijk in die jaren. Ik werkte hard. Mijn moeder en haar familie hielpen me door op Mathias te passen als ik weg moest voor mijn werk.” De sponsoring van Mathias kwam zes jaar geleden dan ook als een geschenk uit de hemel.

Tatiana en Mathias kregen vanuit het project allerlei vormen van ondersteuning, zoals voedselpakketten en schoolbenodigdheden. Ook bezochten projectmedewerkers hen thuis, waar ze voor het gezin baden. Tatiana: “Ik ben het project zo dankbaar. Ze hebben mij en Mathias door de jaren heen geholpen en dat doen ze nog steeds.”

Mathias en zijn moeder Tatiana uit Peru lezen een brief van Mathias' sponsor.
Mathias en zijn moeder Tatiana lezen samen de brieven.

Geestelijke bemoediging

Naast de praktische hulp is de geestelijke bemoediging door het project en door de sponsor heel belangrijk voor Mathias en zijn moeder. Toen Tatiana Mathias zes jaar geleden inschreef, wist ze niet hoe betekenisvol de relatie met zijn sponsor voor hem zou zijn. Tatiana: “Ik weet nog dat hij zijn eerste brief kreeg. Hij was zo opgewonden toen ik hem kwam ophalen bij het project. Op een gegeven moment vroeg hij me: ‘Mama, is het mogelijk dat iemand die je niet kent voor je bidt? Mijn sponsor zegt in zijn brieven dat hij altijd voor me bidt’. Ik vertelde hem dat we altijd kunnen bidden voor mensen die we niet kennen: voor hun gezondheid, hun dagelijks brood en hun werk. Dat het goed is dat er mensen zijn die geleerd hebben hun naaste lief te hebben.”

Mathias bewaart al zijn brieven zorgvuldig in een kleine map in de woonkamer. Hij stuurt graag tekeningen terug. “Ik vind het leuk om terug te schrijven. Ik vertel hoe het hier is, wat ik doe en vraag ook hoe het met mijn sponsor gaat. Als ik een brief krijg, ben ik superblij. Soms krijg ik cadeautjes, bijvoorbeeld met kerst of mijn verjaardag,’’ vertelt hij met een grote glimlach. Zijn moeder vindt hem regelmatig in zijn slaapkamer, terwijl hij de brieven aan het herlezen is. Tatiana: “Als moeder waardeer ik het dat iemand die zo ver weg woont voor mijn zoon bidt. Dat betekent heel veel voor ons. Het is echt een zegen in Mathias’ leven. Het maakt hem gelukkig en dat maakt mij ook blij.”

Mathias uit Peru met een brief van zijn sponsor.
Mathias bewaart de brieven zorgvuldig en vindt het leuk om brieven en tekeningen terug te sturen.

Van onschatbare waarde

De brieven betekenen veel voor Mathias. Hij schrijft enthousiast terug. Dat geldt niet voor alle kinderen in de projecten. Soms zijn kinderen nog heel jong, maar ook oudere kinderen hebben soms moeite met het schrijven van een brief. Het kan dus best zijn dat jij als sponsor teleurgesteld bent wanneer je een korte brief terugkrijgt. Daarom is het belangrijk om je het volgende te beseffen:

  • De kinderen in onze projecten groeien niet op in een schrijfcultuur. Voor kinderen hier is het al moeilijk om een brief te schrijven aan iemand die je niet kent, maar voor kinderen daar is het helemaal lastig.
  • Het leven van een kind bestaat vooral uit de dagelijkse bezigheden. Een kind heeft vaak niet veel andere onderwerpen om over te schrijven dan zijn/haar familie, school en het weer.
  • Kinderen zijn soms heel introvert en niet gewend aan belangstelling. Daardoor praten ze niet over zichzelf en stellen ze geen vragen.

Het is goed om je te realiseren dat je als sponsor vooral veel geeft: in geld, in gebed en dus ook in brieven. Lokale Compassion-medewerkers helpen de kinderen zo goed als ze kunnen met schrijven. Wat je ook terugkrijgt van jouw sponsorkind, weet dat je brieven van onschatbare waarde zijn en impact hebben op zijn of haar leven. Meer dan je zelf misschien doorhebt.


Bron: fotojournalist Fernando Sinacay uit Peru