De situatie van Rosalie is niet uitzonderlijk in Burkina Faso. Meer dan 60 procent van de ruim 22 miljoen inwoners van het land heeft niet genoeg te eten. Hoge inflatie, droogte, conflict en de gevolgen van de pandemie veroorzaken hier een enorme voedselcrisis. Naast het gevaar op ziekte en kindersterfte, lopen kinderen door ondervoeding een achterstand op in hun groei en ontwikkeling. Het voedselgebrek nu, heeft gevolgen voor de rest van hun leven.
Geen raad
Het water staat Rosalie aan haar lippen. “Het leven was zwaar voor mij en Sylvain. Ik moest bij de buren bedelen om niet met een lege maag naar bed te gaan. Ik kon Sylvain geen drie maaltijden per dag geven.” Als ook de hulp van een vriend die hen financieel ondersteunt stopt, is Rosalie ten einde raad.
Dan vindt er een grote verandering plaats in het leven van Rosalie en Sylvain. In het kleine dorpje waar ze wonen start een Compassion-project. Sylvain krijgt de kans om naar school te gaan. Ook krijgt Rosalie voedselpakketten van het project om voor een dagelijkse maaltijd te zorgen. Rosalie: “Zonder de steun van de kerk had mijn zoon niet naar school gekund. Ik hoef ook niet meer te bedelen bij buren om eten. Het project heeft me een voedselpakket gegeven met onder andere rijst, olie, spaghetti en tomaten. Dit is genoeg voor een lange tijd. Ik ben zo blij en dankbaar!’’
Rosalies grootste wens is om weer werk te vinden, zodat ze zelf voor haar gezin kan zorgen. “Via het project heb ik hulp gekregen met het starten van een eigen onderneming. Daarna ben ik een zeepbedrijf gestart. Door zeep te verkopen verdien ik nu ook zelf geld waarmee ik kan zorgen voor mijn gezin,” vertelt ze enthousiast.
Training in ondernemerschap
Naast geld voor directe voedselhulp, bieden de projectmedewerkers ook hulp waarmee mensen op de lange termijn zelfvoorzienend kunnen zijn. Zo kreeg Rosalie een training in ondernemerschap voor haar zeepbedrijf. Anderen worden geholpen bij het opzetten van bijvoorbeeld een kledingatelier of kleine winkel. Voor boeren zijn er trainingen over effectieve landbouw, met aandacht voor het gebruik van verschillende soorten zaden.
Rosalie is hoopvoller over de toekomst van haar zoon dankzij de steun van de plaatselijke kerk. En Sylvain? Zijn grootste droom is om boer te worden bij het suikerrietbedrijf in de buurt van zijn dorp. “Ik wil boer worden zodat ik kan zorgen voor eten en geld voor mijn moeder,’’ zegt hij vol zelfvertrouwen.