Seksueel misbruik
Vaak weten kinderen niet wat gezonde omgangsvormen en grenzen zijn. Mag je buurman je onder je rokje aanraken? Gezonde grenzen aanvoelen en aangeven, hebben veel kinderen niet geleerd. Daarnaast zijn er ouders die uit financiële wanhoop een kind inzetten in bijvoorbeeld de seksindustrie. Door cyberseks of prostitutie komt er in ieder geval weer wat inkomen binnen…
Op het Compassion-project leren kinderen wat gezonde grenzen zijn en hoe ze voor zichzelf op kunnen komen. Wanneer duidelijk wordt dat een kind slachtoffer is van seksueel misbruik, worden er door medewerkers onmiddellijk juridische stappen gezet.
Geweld
Gezinnen in de sloppenwijk leven letterlijk ‘hutjemutje’. Met een groot gezin in een eenkamerwoning leven, zorgt voor irritaties. Als de sfeer in huis gespannen is, omdat ouders zich zorgen maken over geld, eten, kleding, school of de huur, is een klap uit frustratie of wanhoop gauw gegeven. Een klap of zelfs een pak slaag, kan zomaar tot de dagelijkse gewoonten behoren.
Op het Compassion-project leren kinderen wat wel en niet oké is. Een ‘corrigerende tik’ kan in sommige landen onderdeel zijn van de cultuur, maar een pak slaag is dat nooit. Wanneer medewerkers merken dat kinderen slachtoffer zijn van geweld, wordt er zo snel mogelijk ingegrepen.
Emotionele verwaarlozing
Kinderen in armoede zijn vaak op zichzelf aangewezen. Het is niet vanzelfsprekend dat beide ouders in beeld zijn. Veel kinderen groeien op bij een tante of oma. Ouders zijn druk met geld verdienen, of eigenlijk: met overleven. Veel ouders hebben als kind niet geleerd wat het is om emotioneel gesteund te worden en moeten leren hoe ze dit moeten doen bij hun eigen kinderen.
Compassion-medewerkers betrekken ouders bij wat een kind doet en leert op het project. De ouders worden uitgenodigd om naar de zangvoorstelling van hun kind te komen of uitgedaagd om samen huiswerk te maken. Bijvoorbeeld: plant samen zaden of lees met elkaar uit de bijbel. Op die manier helpen ze ouders om te investeren in de relatie met hun kind.
Kinderarbeid
Geen geld betekent geen eten. Dus als de nood hoog is en ouders niet (genoeg) kunnen werken, worden kinderen ingezet om vaak makkelijk, maar veel te zwaar werk te doen. Iedere cent die verdiend wordt, is namelijk broodnodig om in de dagelijkse uitgaven van eten, schoon drinkwater en huur te kunnen voorzien. Voor de pandemie werkten er wereldwijd 168 miljoen kinderen tussen de 5 en 17 jaar als kindarbeider, waarvan miljoenen onder gevaarlijke omstandigheden. Door COVID-19 is dit aantal alleen maar toegenomen.
Door sponsoring krijgen ouders iets meer lucht. Bepaalde kosten, zoals schoolgeld, kunnen betaald worden. Er komt wat financiële ruimte en het belang van scholing wordt duidelijker. Een kind hoeft niet langer mee te werken en krijgt de ruimte zich te ontwikkelen.
De rol van een sponsor
Als sponsor speel je een belangrijke rol in de bescherming van een kind. Jouw maandelijkse bijdrage maakt het mogelijk dat een kind zich gezond kan ontwikkelen. Je gebeden en brieven dragen eraan bij dat hij of zij zich gezien voelt. Het zegt: ‘Je bent geliefd. Jij bent belangrijk. Jij bent zo belangrijk dat ik jou iets geef. Dat ik aan je denk. Dat ik je schrijf. Dat ik voor je bid.’