Donderdag 16 op vrijdag 17 december raasde de supertyfoon Rai (lokaal bekend onder de naam Odette) van oost naar west over verschillende provincies in het zuiden en midden van de Filipijnen. Het is de 15e tyfoon die het land dit jaar alleen al trof. Meer dan 660.000 mensen werden geëvacueerd of zochten zelf evacuatiecentra op. Onder andere de eilanden Mindanao en Visayas en de steden Cebu, Bohol, Leyte en Surigao del Sur zijn zwaar getroffen. In totaal zijn meer dan 2,6 miljoen inwonders in ruim 400 steden en dorpen getroffen. Kostbare landbouwgrond ging verloren en tienduizenden gezinnen zijn dakloos. Onder hen medewerkers van Compassion en gezinnen van kinderen aan wie we via sponsoring, ook vanuit Nederland, verbonden zijn.
Precy Torreon, directeur van een Compassion-project in het getroffen gebied“Ik heb al heel wat orkanen meegemaakt in mijn leven hier, maar zo erg als deze nog nooit. Ik kan het niet bevatten.”
Wat we doen
Direct na een ramp zoals deze zijn onze kerkpartners ter plaatse om zicht te krijgen op de situatie van de gezinnen en de schade voor hen en voor de projecten te inventariseren. Dit werk wordt bemoeilijkt omdat transport door de overstromingen en vele omgewaaide bomen soms onmogelijk is. Door schade aan zeker 30 hoofdtransmissiekabels voor de elektriciteit is de stroom op veel plekken uitgevallen en is connectie via telefoon en internet nauwelijks mogelijk.
Sponsor je een kind in zuiden of midden van de Filipijnen en is hij of zij geraakt door deze ramp dan hoor je dat zo snel mogelijk van ons. Gezien de hierboven beschreven situatie kan het zeker 2-4 weken duren voordat alle kerken weer de mogelijkheid hebben dit aan ons door te kunnen geven. Hoor je niets van ons dan is er niets ernstigs aan de hand en worden de gezinnen via de kerk geholpen met wat zij op dit moment het meest nodig hebben. Wil je het gezin van je sponsorkind helpen, geef dan een familiegift.
Wat we weten
In de zwaarst getroffen gebieden zijn 187 Compassion-projecten en zijn we verbonden met bijna 52.000 kinderen en gezinnen. Inmiddels geven we noodhulp aan ruim 23.000 van deze gezinnen, die voornamelijk in de grotere steden wonen. Wat we op dit moment weten, is dat van bijna 11.000 aan Compassion verbonden gezinnen het huis is beschadigd en van ruim 2.500 het huis is verwoest. Voor medewerkers/voorgangers zijn de aantallen 340 beschadigd en 48 huizen verwoest. Er is schade aan zeker 32 projecten en net zoveel kerken en in ieder geval 6 projecten en 9 kerken zijn door het natuurgeweld verwoest. Er is directe nood aan drinkwater, voedsel, kleding, matrassen, dekens, medicijnen, hygiëne kits en COVID-benodigdheden. Op lanmgere termijn zullen we ook helpen met bouwmaterialen voor de huizen, projecten en kerken, levensonderhoud, cash ondersteuning en inkomensgenererende activiteiten. Wil je de gezinnen steunen door te geven voor noodhulp en wederopbouw?
Engelbert, medewerker bij een van de partnerkerken in het getroffen gebied vertelt: “Huizen staan onder water en veel gezinnen, ook van collega’s, zijn naar het evacuatiecentrum in de buurt gevlucht. Onze gebouwen staan in een gebied waar we vaker last hebben van overstromingen en daarom nemen we altijd voorzorgsmaatregelen. Maar door deze watervloed zijn de tussenmuren ingestort en zo is de rijst, die vanuit COVID-noodhulp klaar stond om uit de delen aan de gezinnen, verloren gegaan. Ondanks onze eigen zorgen, helpen we waar we kunnen en proberen we zo snel mogelijk contact te krijgen met de sponsorkinderen en hun familie.”
Jonas, pastor van een patnerkerk in het getroffen gebied“Met een groep mannen uit de buurt en vader-vrijwilligers van het project hebben we ’s nachts tijdens de storm een gebedswake gehouden en de situatie continu gemonitord totdat bij het krieken van de dag de storm bedaarde.”
Een andere kerk staat op een veilige plek en doet dienst als opvang voor wie niet thuis kon blijven. Pastor Jonas: “De gebouwen van het project en de kerk doen dienst als evacuatiecentrum. We hebben een veilige plek gecreëerd en alle evacués, waaronder een aantal sponsorkinderen en kerkleden, voedsel en onderdak gegeven.”
Wat een trieste manier om toe te leven naar Kerst. Het feest waar ook de kinderen op de Filipijnen zich op hadden verheugd, ondanks dit weer vreemde jaar met weinig onderwijs en de strijd om iedere dag te kunnen eten. Laten we bidden dat in deze tijd in het bijzonder voor de bevolking van de Filipijnen de zorg en trouw van onze Heiland Jezus Christus zal schijnen door de duisternis van dit natuurgeweld heen.