Wereldwijde voedselcrisis

Het is onmogelijk om nu in te schatten hoe lang de wereldwijde voedselcrisis zal duren, maar experts zeggen dat het jaren kan duren als er geen actie wordt ondernomen.

Het antwoord van Compassion is tweeledig: we komen nu tegemoet aan de dringende voedingsbehoeften van kinderen en gezinnen en we werken tegelijkertijd aan een duurzame oplossing om honger te stoppen.

De lokale kerken waar we mee samenwerken zullen:

• Zorgen voor voedselpakketten en/of financiële steun aan huishoudens die kwetsbaar zijn voor voedselonzekerheid. Dit omvat kinderen en gezinnen in het programma van Compassion, medewerkers van lokale kerkpartners, predikanten en leden van de gemeenschap.
• Zorgen voor voedselzekerheid op de lange termijn door het leveren van zaden, kunstmest, vee en training over het bouwen en onderhouden van huistuinen en kleinschalige boerderijen.

Ja, absoluut! Vanuit de sponsorbijdrage bieden we bijvoorbeeld een maaltijd of snack aan in het lokale Compassion-project. De sponsorbijdrage omvat daarnaast ook onderwijsondersteuning, gezondheidszorg, bijles en mentoring en geestelijke vorming.

Tijdens de pandemie hebben lokale kerkpartners voedselhulp geboden aan kinderen en hun gezinnen, maar we zien dat het aantal mensen dat hulp nodig heeft enorm toeneemt. Door inflatie nemen de kosten van het verstrekken van deze noodzakelijke steun toe. Daardoor dekt de sponsorbijdrage in sommige landen op dit moment de kosten niet om deze hulp te kunnen bieden.

De oorlog in Oekraïne, inflatie, tekorten aan kunstmest, COVID-19, extreem weer en andere ontwikkelingen komen veroorzaken op dit moment een wereldwijde voedselcrisis. Volgens het Wereldvoedselprogramma van de Verenigde Naties hebben de aanhoudende effecten van COVID-19 al een ‘hongerpandemie’ veroorzaakt. Wereldwijd lijden 783 miljoen mensen honger. In vergelijking tot de situatie vóór de corona-pandemie is het aantal mensen dat honger lijdt met 122 miljoen gestegen. In 2022 verbeterde de situatie iets, maar tegelijkertijd zien we sterke regionale verschillen. In Afrika, Zuidoost Azië en het Caribisch gebied is het aantal mensen dat honger lijdt juist gestegen.

De oorlog in Oekraïne heeft deze crisis verergerd. Samen zijn Rusland en Oekraïne verantwoordelijk voor de levering van bijna 30% van de tarwe in de wereld en een aanzienlijk percentage van de wereldwijde kunstmest. Nu de Russische export wordt getroffen door strikte sancties en het plantseizoen in Oekraïne is verstoord door de gevechten, zit een enorme voorraad voedsel in de wereld vast, terwijl de torenhoge kunstmestprijzen ervoor kunnen zorgen dat boeren te maken krijgen met verminderde oogstopbrengsten. Sinds Rusland Oekraïne is binnengevallen, meldt het Wereldvoedselprogramma een toename van 25% van acute honger. Zo’n 50 miljoen mensen in 45 landen staan nu op de rand van hongerdood. Naast conflicten verstoort extreem weer de vitale landbouwproductie, vooral in Ethiopië, Kenia en Somalië. In die landen maken ze inmiddels het vierde achtereenvolgende seizoen van droogte mee.

De stijgende inflatie plaatst gezinnen voor een enorme uitdaging, aangezien huishoudens in opkomende economieën gemiddeld 25% van hun budget aan voedsel moeten besteden – tot 40% delen van Afrika en 60% in Haïti. Het VN-ontwikkelingsprogramma stelt: “De impact op de kosten van levensonderhoud is bijna ongekend in onze generatie… en daarom is het zo ernstig.” Sri Lanka, dat in de greep is van een economische crisis, heeft de voedselprijzen omhoog zien schieten. Als reactie hierop is bezuinigd op de overheidsfinanciering voor gratis schoolmaaltijden. Daardoor kan 1 op de 4 studenten worden getroffen, waardoor veel gezinnen moeite hebben om hun kinderen te voeden.

Er is niet één oorzaak aan te wijzen van de voedselcrisis. De crisis is het gevolg van verschillende complexe factoren:

• Politiek onrust
• Economische onrust
• Inflatie
• Natuurrampen
• Klimaatverandering
• COVID-19 pandemie
• Oorlog tussen Rusland en Oekraïne

De Verenigde Naties concludeerde dat COVID-19 decennia van vooruitgang op het gebied van armoede ongedaan maakt, en nu dreigt de ‘perfecte storm’ van de factoren hierboven hetzelfde te doen met de honger in de wereld.

Voedselonzekerheid treedt op wanneer een persoon niet regelmatig toegang heeft tot voldoende voedzaam voedsel. Het wordt veroorzaakt wanneer voedsel niet beschikbaar is of wanneer een persoon niet genoeg (financiële) middelen heeft om aan voedsel te komen, zoals een gezin dat in armoede leeft. In het ergste geval betekent ernstige voedselonzekerheid dat iemand een dag of langer zonder voedsel zit.

De prijs van voedsel, bakolie en brandstof is de afgelopen maanden gestegen. Dat zal waarschijnlijk aanhouden of verergeren, met grote gevolgen voor huishoudens die nu al krap in hun inkomen zitten. Kinderen die in armoede leven, lopen waarschijnlijk een steeds groter risico op ondervoeding.

De kosten voor de kerkpartners van Compassion om maaltijden te koken voor kinderen in de projecten zullen toenemen – en gezinnen zullen nog meer afhankelijk zijn van die maaltijden. Verschillende partnerlanden van Compassion, waaronder Ethiopië, Kenia, Sri Lanka en Myanmar, verstrekken al actief voedselpakketten aan kwetsbare gezinnen. Deze hulp wordt gefinancierd uit het noodhulpfonds voedselcrisis.

Naarmate de voedselprijzen stijgen, nemen ook honger en ondervoeding bij jonge kinderen toe. De impact van ondervoeding bij kinderen is enorm, onder meer door:

• Verhoogd risico op diabetes en kanker op latere leeftijd en vroegtijdig overlijden
• Slechte schoolprestaties en intellectuele ontwikkeling
• Verhoogde concentratieproblemen
• Verhoogd risico op gendergerelateerd geweld en misbruik
• Verhoogd risico op kindhuwelijken omdat meisjes worden aangeboden in huwelijksarrangementen voor bruidsschatten waarmee ouders hun gezin kunnen voeden
• Verhoogd risico op kinderarbeid als kinderen school verlaten om mee te helpen hun gezin te onderhouden

De twee meest voorkomende vormen van ondervoeding bij kinderen in ontwikkelingslanden zijn wasting, waarbij een kind te dun is voor zijn of haar lengte en stunting, waarbij een kind zijn groeipotentieel niet bereikt.

Burkina Faso, Ethiopië, Haïti, Sri Lanka en Myanmar zijn de landen waar de nood op dit moment nog het hoogst is. Deze landen hebben te maken met een hoge mate van voedselonzekerheid en krijgen daarom nog steeds voedselnoodhulp. In Kenia, Uganda, Malawi, El Salvador en Guatemala is de situatie iets verbeterd. In die landen monitoren we de situatie om waar nodig snel voedselhulp te kunnen bieden. Voor Colombia, de Dominicaanse Republiek, Ghana, Togo, Peru en Rwanda is de situatie dermate verbeterd dat voedselnoodhulp op korte termijn niet nodig lijkt te zijn. Voor alle landen geldt dat Compassion via de lokale kerken ook programma’s aanbiedt voor inkomen genererende activiteiten waardoor gezinnen op de langere termijn zelfvoorzienend worden en blijven.

Om de zwaarst getroffen landen te identificeren, gebruiken we externe gegevensbronnen, zoals gegevens over handelseconomie, gegevens van hongersnoodsystemen en hongerkaarten van het Wereldvoedselprogramma. Zodra zwaar getroffen gebieden zijn geïdentificeerd schakelen we lokale (kerk-)partners in om te kijken hoe we kinderen en gezinnen in die gemeenschappen het best kunnen helpen.